Thao Nguyen Phan

Reka Mekong je vodeni entitet koji nosi ogromno materijalno i spiritualno značenje za ljude koji žive na njenim obalama.

Ona teče od tibetanskog platoa do Južnog kineskog mora, prolazeći kroz Kinu, Mjanmar/Burmu, Laos, Tajland, Kambodžu i Vijetnam. U Becoming Alluvium [Postajući Nanos], Tao Nijen Fan promišlja kako je reka bila pogođena ratom, agrikulturom, prekomerenim ribarenjem i zagađenjem.

Preplitanjem mitova i priča sa činjeničnim događajima, njena alegorija se oslanja na misao i pisanje Rabindranata Tagorea, Margerit Dire i Itala Kalvina, kao i na kmerske narodne priče.

Umetnica kombinuje pronađen video materijal sa animacijom i sopstvenim filmskim materijalom kao delom tekućeg istraživačkog projekta o istorijama i mogućim budućnostima ove reke. Njeno kontemplativno ispitivanje se prostire na tri poglavlja. Počinjući uništenjem, priča se završava regenaracijom i obnovom

Školovana kao slikarka, Tao Nijen Fan (Thao Nguyen Phan) (VN, 1987) je mutlimedijalna umetnica čiji rad uključuje video zapise, slikarstvo i instalacije. Oslanjajući se na književnost, filozofiju i svakodnevni život, Fan promatra dvosmislena, nejasna pitanja društvenih konvencija i istorije.

Fan izlaže po svetu na solo i grupnim izložbama koje uključuju: Tate St Ives, (Kornvol, 2022); galeriju Chisenhale (London, 2020); Centar savremene umetnosti WIELS (Brisel, 2020); muzej umetnosti Rockbund (Šangaj, 2019); Bijenale u Lionu (Lion, 2019); Bijenale u Šardži ( Umetnička fondacija Šardže, UAE, 2019); Umetnički skup u Daki (2018); Centar savremene umetnosti Factory (Ho Ši Min (Sajgon), 2017); i dr. Bila je u užem izboru 2019. za umetničku nagradu Hugo Boss Asia.

Dobitnica je nagrade za video produkciju fondacije Han Nefkens —LOOP Barcelona za 2018. u saradnji sa fondacijom Joan Mirò. Uz multimedijalni umetnički rad, ona je i suosnivačica kolektiva Art Labor, koji ispituje međudisciplinarne prakse i razvija umetničke projekte koji su od značaja za lokalne zajednice.