Emily Jacir

letter to a friend [pismo prijatelju] je film upućen Ejalu Wajzmanu, poznatom po svom radu u Forenzičkoj arhitekturi.

Držeći se epistolarnih i dnevničkih konvencija, Emilin dokumentarac poziva prijatelja „da otpočne sa istraživanjem pre nego zločin bude počinjen”. Zločin koji ona predviđa je nelegalno zaposedanje njene kuće u Vitlejemu od strane izraelskih doseljenika. Kuća je izgrađena 1880. i njena porodica generacijama živi u njoj.

U njenom portretisanju ulice i naroda pod okupacijom i geopolitičkog predela obeleženog podelom i oduzimanjem imovine, film funkcioniše kao kometar o prošlim, sadašnjim i budućim nepravdama. Dokumentarac ističe i stukturalne sličnosti sa kolonijalističkim manevrima širom sveta koji su bili zasnovani na sticanju kapitala.

Kao repozitorijumu istorijskih i budućih narativa koji bi inače bili ućutkani, film se može posmatrati i kao čin otpora, spekulativne arhive istine i procesa pomirenja koje tek dolazi.

Emili Džasir (Emily Jacir) je umetnica, režiserka i profesorka koja živi i radi na relaciji Vitlejem – Rim.

Džasirino umetničko delo obuhvata niz strategija uključujući film, fotografiju, skulpturu, intervencije, arhiviranje, performans, video zapis, pisanje i zvuk. Ona istražuje ućutkane istorije, razmene, prevode, transformacije, otpore i pokrete.