Jumana Manna

Kroz svoj rad, Džumana Mana ispituje nešto što naziva „buntovni potencijalčina ruiniranja i propadanja”, jer u njemu leži integralni deo života i potencijala za regeneraciju. U delu Thirty Plumbers in the Belly [Trideset vodoinstalatera u stomaku], umetnica fokusira svoj pogled na puteve mikroba iz otpadnih voda.

Zamišljajući putovanje tečnosti kroz telo kao minijaturni kanalizacioni sistem, Manino istraživanje kreaturski stvara keramiku koja se razvlači, koja vreba u prostoru. Ona iznosi na površinu forme koje su obično skrivene, ili u zemlji ili iza zidova.

Pozivanjem na forme cevi koje su se slabo promenile od početka njihove upotrebe u antičko doba, figure istovremeno podsećaju na delove tela i arheološke artefakte. Zajedno oličavaju prastari civilizacijski impuls za suzbijanjem kontaminacije proterivanjem odvratnog pre nego da se ono uzme u obzir ili čak da se koristi kao stvaralačka snaga.

Džumana Mana (Jumana Manna) (1987, PS/DE) je vizuelna umetnica i rediteljka. Njen rad ispituje načine na koje se artikuliše moć, fokusirajući se na telo, zemlju i materijalnost u vezi sa kolonijalnim nasleđem i istorijama jednog mesta. Kroz skulpturu, pravljenje filmova i povremeno pisanje, Mana se bavi paradoksima praksi očuvanja nečega, posebno u okviru arheologije, argikulture i prava. Njen rad uzima u obzir tenziju između modernističkih tradicija kategorizacije i konzervacije i buntovni potencijal čina ruiniranja kao integralnog dela života i njegove regeneracije.