Céline Baumann

Ako su biljke naši najstariji učitelji,kako Selin Buman pretpostavlja, šta je to što možemo da naučimo od njih? Koje znanje, koje priče one mogu da podele sa nama?  Jedna od ključnih lekcija za učenje iz botaničkog sveta jeste sveprisutnost kvirnosti. Gde god da pogledaš po prirodi, tamo je.

Kao deo stalnog ispitivanja sveta diverziteta rodnog izražavanja i seksualnog ponašanja među biljkama, Buman spaja primerke, ilustracije, slike i priče. Međutim, istraživanje koje prikazuje u svome herbarijumu i video zapisu nadilazi puko prepoznavanje da su biljke često uniseksualne ili biseksualne, hermafroditski ili tranziciono transrodne u zavisnosti od njihove starosti, dela dana ili uslova u životnoj sredini.

Ono što ona nastoji da prenese jeste da takvo znanje može biti dobro iskorišćeno – kako bi se napravilo tlo na kome živimo, na domaćem, gradskom ili nacionalnom nivou, “porozno i propusno” i ono koje prima i dočekuje sve i svakoga.

Selin Boman (Céline Baumann) (1984, FR) je francuski arhitekta prostornog planiranja koja živi u Bazelu (Švajcarska) Njen istoimeni studio dela na poljima urbanizma, pejzažne arhitekture i izložbi. Ukrštanjem perspektiva, teži da stvori dinamične otvorene prostore usklađene interaktivnom ekologijom između ljudi i prirode. Ovakav dizajnerski rad dopunjava posvećenost istraživanju, što joj dopušta da ispita kolektivnu vrednost prirode i njenog uticaja na pojedinca.

Njen rad je prikazan između ostalog, u sledećim institucijama: Švajcarskom muzeju arhitekture u Bazelu, Kraljevskoj umetničkoj akademiji u Londonu, u Mataderu u Madridu, Muzeju arhitekture i dizajna u Ljubljani, na trijenalu arhitekture u Oslu, Muzeju umetnosti u Linhenštajnu i Narodnoj galeriji umetnosti u Vilniusu. Boman drži međunarodna predavanja u različitim okvirima- od institucionalnih do nevladinih konteksta. Ona je gostujući profesor na Karlsruh institutu za tehnologiju, i Saveznoj politehničkoj školi u Lozanu.